Προκλητικό ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων για τις εταιρείες που βρίσκονται στο Υπερταμείο»
Σχετικά με την σωρεία αντεργατικών ρυθμίσεων που υπάρχουν στο Νσχ του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Αναδιάρθρωση της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας και των θυγατρικών της και λοιπές διατάξεις», αλλά και με την ίδια τη λειτουργία και οργάνωση του Υπερταμείου, τοποθετήθηκε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ο Γιώργος Γαβρήλος, βουλευτής Αργολίδας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, από την θέση του ειδικού εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ξήλωμα Εργασιακών Σχέσεων για τις Εταιρείες Κοινής Ωφέλειας που συγχωνεύονται στο Υπερταμείο
Το Νομοσχέδιο έχει σειρά σκανδαλωδών ρυθμίσεων που χειροτερεύουν τη θέση των εργαζομένων των ΔΕΚΟ και των εταιρειών που απορροφούνται από το Υπερταμείο, ενώ τους καθιστούν έρμαια των αποφάσεων της κάθε Διοίκησης της Εταιρείας.
Είναι ανήκουστο να ονομάζει το Υπουργείο «ευελιξία» την παραχώρηση του πλήρους δικαιώματος στην εκάστοτε Διοίκηση, να μετακινεί υπαλλήλους χωρίς αιτιολόγηση, χωρίς κριτήρια και χωρίς κανόνες που να σέβονται την ομαλή εργασιακή ζωή του εργαζομένου, την ώρα μάλιστα που δημιουργεί, βάσει νόμου, υπαλλήλους πολλών και άνισων μισθολογικών ταχυτήτων.
Και είναι ανήκουστο να νομοθετείται ένα ανεξέλεγκτο διευθυντικό δικαίωμα, σε όλες τις θυγατρικές της Εταιρείες, που πρακτικά σημαίνει, επέκταση της χρονικής διάρκεια των συμβάσεων των διευθυντών και γενικών, χωρίς τεκμηρίωση αναγκαιότητας, χωρίς καμία αξιοκρατική διαδικασία. Βρισκόμαστε μπροστά στην νομιμοποίηση της πολιτικής των περιστρεφόμενων θυρών, χωρίς όμως κριτήρια και μέτρο, με μόνο σκοπό την εξυπηρέτηση ημετέρων της κυβέρνησης. Η αδιαφάνεια, η αναξιοκρατία και η απειλή των συμφερόντων του δημοσίου, από τη στιγμή που δεν μπαίνει προϋπόθεση ασυμβίβαστου, στο μεγαλείο τους. Goldenboys, από τον ιδιωτικό τομέα, που θα καλύψουν τις υψηλόβαθμες θέσεις, και που θα γίνουν με την βούλα της Κυβέρνησης, μια διοικητική και μισθολογική ελίτ, όταν όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι παραμένουν με παγωμένους μεσαίους και μικρούς μισθούς, την ώρα που βασικά δικαιώματά τους βάλλονται.
Επιπλέον δημιουργείται ένα πάρα πολύ κακό προηγούμενο, για όλον τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όταν καταργούνται τα υπηρεσιακά συμβούλια, τα οποία προβλέπονταν από τους εσωτερικούς κανονισμούς προσωπικού των εταιρειών και περιέγραφαν συγκεκριμένες διαδικασίες αξιολόγησης. Και δεν φτάνει αυτό, η Κυβέρνηση καταργεί, για αυτές τις εταιρείες, τους κανονισμούς προσωπικού, τα συλλογικά όργανα και στους κανονισμούς λειτουργίας. Καταργεί μέτρα προστασίας των εργαζομένων, οι οποίοι για τους όρους αμοιβών εντάσσονται στο ενιαίο μισθολόγιο του δημοσίου, ενώ για τους όρους εργασίας, εντάσσονται στην κείμενη εργατική νομοθεσία που ρυθμίζει τον ιδιωτικό τομέα.
Τέλος, είναι σκανδαλώδες, αντισυνταγματικό και καταλύει κάθε έννοια Ευρωπαϊκού και εθνικού εργατικού δικαίου η προτεινόμενη διάταξη περί κατάρτισης και θέσπισης κανονισμού εργασίας στις επιχειρήσεις, γεγονός που θίγει άμεσα τις συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων. Από τη στιγμή που ο κανονισμός που τις διέπει θα θεσπίζεται, από δω και πέρα, από την εργοδότρια εταιρεία, μονομερώς, είναι πια πολύ σοβαρός ο κίνδυνος, να καταργηθούν επί της ουσίας, οι συλλογικές συμβάσεις στις ΔΕΚΟ και στις εταιρείες που εντάσσονται στο Υπερταμείο.
Οι παραπάνω ρυθμίσεις έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά πολιτικών, που έχουν απορρυθμίσει τα τελευταία χρόνια τις εργασιακές σχέσεις, έχουν κάνει πιο ευέλικτη την εργασία και έχουν στερήσει δικαιώματα από τους εργαζόμενους. Τι να θυμηθούμε από την διακυβέρνηση της ΝΔ; Τις απλήρωτες υπερωρίες, το 10ωρο, την 6ήμερη εργασία, την ψηφιακή κάρτα, την απλήρωτη μια παραπάνω ώρα δουλειάς για τον κλάδο της βιομηχανίας, τους χαμηλούς και εξευτελιστικούς μισθούς;
Βρισκόμαστε στις τελευταίες θέσεις από πλευράς αποδοχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ένα κόστος ζωής να αυξάνεται συνεχώς, με ανύπαρκτες πολιτικές για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, με τους εργαζόμενους να δουλεύουν τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη σήμερα. Όταν ο μέσος όρος απασχόλησης των Ελλήνων φτάνει στις 40 – 41 ώρες, στην Ευρώπη αντίθετα είναι στις 36,1 και ενώ όλος ο πλανήτης και η Ευρώπη συζητάει για τετραήμερη απασχόληση, εμείς γινόμαστε περίγελος στα διεθνή Μέσα για την θέσπιση της εξαήμερης ημέρες απασχόλησης το 2024.