Πριν από ένα χρόνο συνέβη η φοβερή τραγωδία ανοικτά της Πύλου, με την απώλεια εκατοντάδων ανθρώπων -ίσως πάνω από εξακόσιους-με προέλευση κυρίως την Αφρική, σε μια εποχή όπου στο μεγάλο κύμα της μη νόμιμης μετανάστευσης μετέχουν παγκοσμίως πάνω από εκατόν δέκα εκατομ άνθρωποι, όπως επισημαίνεται από στοιχεία του ΟΗΕ.
Αυτό το φοβερό γεγονός συγκλόνισε την Ελλάδα και τον κόσμο και θεωρήθηκε, από τον τότε Περιφερειάρχη και την Περιφέρεια, ως αναγκαία ενέργεια και ως έκφραση τιμής και μνήμης για τους αδικοχαμένους, η ανέγερση ενός ταπεινού μνημείου, στην πιο κοντινή προς το γεγονός ακτή της Πυλίας.
Πράγματι, έγιναν οι αναγκαίες συνεννοήσεις με τον Δήμαρχο Πύλου, προσδιορίσθηκε το πιο κοντινό σημείο προς το τραγικό γεγονός, που συμπτωματικά βρίσκεται μακριά από κατοικημένη ή τουριστική περιοχή και έγιναν οι σχετικές συνεννοήσεις για το μνημείο με το δντή του Δημοτικού- Εικαστικού Σχολείου Καλαμάτας κ. Λαμπρινίδη Παν, ο οποίος δημιούργησε&παρέδωσε και το προσχέδιο του μνημείου.
Στους μήνες που ακολούθησαν, συνέβησαν σειρά εκλογών, αλλαγή ηγεσίας στην Περιφέρεια και η προσπάθεια δεν ολοκληρώθηκε.
Θεωρώ αναγκαία την ολοκλήρωση της προσπάθειας για την κατασκευή του μνημείου, για λόγους μνήμης, ανθρωπιάς, τιμής, αλλά και δυνατότητας σε συγγενείς και φίλους των εκατοντάδων νεκρών να επισκέπτονται το συγκεκριμένο χώρο.
Η περιφέρεια και η πατρίδα μας μόνο να κερδίσει έχει από την κατασκευή του συγκεκριμένου μνημείου.
Ας κατασκευασθεί λοιπόν...
