Τον Ιούνιο του 2021 ο παιδικός μου φίλος Κώστας Αναστασόπουλος πρόσφερε αυτό το κάθισμα για ΑΜΕΑ στο Κολυμβητήριο Ναυπλίου.
Προχθές ο Κώστας αναχώρησε για το μεγάλο ταξίδι.
Ρώτησα αλλά δεν βρήκα ούτε καν απόφαση αποδοχής της δωρεάς από το ΔΣ του ΔΟΠΠΑΤ.
Και χθες έμαθα και το εξής. Το κάθισμα για ΑΜΕΑ δεν έχει χρησιμοποιηθεί ούτε μια φορά, αλλά ούτε και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τα τρία αυτά τελευταία χρόνια, διότι ποτέ δεν τοποθετήθηκε μία πολύ απλή μεταλλική μικρή κατασκευή (ράμπα) για να καταστεί λειτουργικό.
Κάτι που θα γίνει τώρα.
Δεν θέλω να κατηγορήσω κάποιον. Πιθανόν και εμείς να μην κάναμε για καιρό κάτι αν δεν είχε συμβεί το πολύ δυσάρεστο για εμένα και την πόλη γεγονός.
Αναλαμβάνω κι εγώ μέρος της γαιδουριας της πόλης.
Και σε μια μεγάλη χορηγία για την έκδοση του ενός τεύχους των "Αναλεκτων" είχε προβεί ο Κώστας. Και κάπου σε ψιλά γράμματα το ανέφεραν.
Και τα χρήματα για να μπει ράμπα στην δημόσια βιβλιοθήκη είχε ήδη καταθέσει ο Κώστας.
Και αναμένουμε την κατασκευή
Και τέλος να δω τώρα πως θα χρηματοδοτηθεί το βιβλίο του Σέφερ για το Ναύπλιο (αν θυμάστε την επίσκεψη μου την 1η Φεβρουαρίου στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο).
Αυτή ήταν η τελευταία μας τηλεφωνική επικοινωνία.
