Ένιωσα μια βαθιά ανθρώπινη συγκίνηση (κάτι σαν Κύπριος Πρόεδρος που επισκέπτεται την Αθήνα και τον βάζουν να κάνει δηλώσεις στο αεροδρόμιο).
Τα ΝΕΑ (ιδιοκτησίας Μαρινάκη) έγραψαν για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια την απαγορευμένη λέξη ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ στην πρώτη τους σελίδα.
Από το 1996 η φράση ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ είχε απαλειφθεί από το λεξιλόγιο του ΠΑΣΟΚ και από το 2012 εξαλείφθηκε και από το επίσημο λεξιλόγιο του ΣΥΡΙΖΑ (ακουγόταν μέχρι το 2015, αραιά και που, από μερικές συνιστώσες μόνον). Το παραδοσιακότερο έντυπο της Κεντροαριστεράς (τα ΝΕΑ, πρώην Λαμπράκη, πρώην Ψυχάρη, νυν Μαρινάκη) ακολουθούσε αυτή τη «γραμμή».
Μόνο σήμερα (22/1/2025) μετά τις εξαγγελίες Τραμπ ανακάλυψαν «νέου τύπου Ιμπεριαλισμός» και το έβαλαν πρωτοσέλιδο. Έχουν δίκιο. Ο ιμπεριαλισμός του Τραμπ διαφέρει από εκείνον των «Δημοκρατικών». Ο οποίος ήταν ίσως πιο επικίνδυνος γιατί είχε ντυθεί τον μανδύα του προστάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μας επέβαλε τις «πολίτικαλ κορέκτ» ορολογίες και την «γουόκ ατζέντα», δεν έκανε επεμβάσεις με πεζοναύτες και αεροπλανοφόρα, αλλά με ΜΚΟ και ελεγχόμενη πληροφόρηση.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχει περιθωριοποιηθεί πλήρως το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Έτσι οι «βάσεις» (του «θανάτου» που λέγαμε κάποτε) εγκαταστάθηκαν και πάλι στην Ελλάδα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Ο Τραμπ σημείωσε μια περιφανή νίκη, με τη ψήφο του λαού και με όλο το «βαθύ κράτος» εναντίον. Αυτό του δίνει μια επικίνδυνη δυναμική. Το σχέδιό του είναι απλό. Λογικό κατά την ιμπεριαλιστική προοπτική.
Θέλει:
- Για να μπορέσει να επιβιώσει ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός πρέπει να αποκτήσει γερή έδρα. Μια χώρα χωρίς βιομηχανική παραγωγή δεν μπορεί να ηγηθεί του πλανήτη. Άρα θα κάνει παν το δυνατόν να ξαναφέρει βιομηχανίες στη χώρα του, μεταφέροντας από Ευρώπη και αλλού.
- Πρέπει να μην εξαρτάται η Αμερική όσον αφορά τις πρώτες ύλες. Για αυτό ορέγεται εδαφική επέκταση στον Καναδά, τη Γροιλανδία και τη Βενεζουέλα. Θα αποκτήσει επάρκεια για 300 χρόνια χωρίς να τρέχει να φυτεύει σε βουνά ανεμογεννήτριες και πάνελ.
- Θα επιδιώξει να αποκαταστήσει την κοινωνική συνεκτικότητα επιστρέφοντας σε συντηρητικές κοινωνικές βάσεις (πατρίς- θρησκεία- οικογένεια) και δημιουργία ομοιογενών κοινωνιών (τέρμα η χύμα μετανάστευση… τώρα, θα διαλέγουν τους δούλους).
- Θα ελέγξει στρατιωτικά τους εμπορικούς δρόμους (Παναμάς, Σουέζ, Σιγκαπούρη, Άντεν, Ορμούζ, Ελλήσποντος). Αν τα προηγούμενα, δεν μας άγγιζαν, αυτό δυστυχώς επιδρά και σε μας.
- Να διατηρήσει το δολάριο ως παγκόσμιο ανταλλακτικό νόμισμα. Πράγμα που θα του επιτρέπει να χρηματοδοτεί τους εξοπλισμούς του με την παραγωγή όλου του κόσμου. (Το δολάριο δεν θα κινδύνευε να χάσει την πρωτοκαθεδρία, εάν δεν είχαν την ηλίθια αντιρωσσική πολιτική οι Αμερικάνοι Δημοκρατικοί και οι Ευρωπαίοι ακόλουθοί τους). Σε αυτό θα έρθει σε σύγκρουση (ή σε ιστορικό συμβιβασμό) με τους BRICS.
Θα μου πεις όλα αυτά, τί μας επηρεάζουν εδώ στο Ανάπλι;
Έτσι και αλλιώς «καφέδες σερβίραμε» και με τους Δημοκρατικούς, το ίδιο θα κάνουμε και με τον Τραμπ.
Σωστό, εν μέρει.
Ο Τραμπ θα επιδιώξει μια «αλλαγή» στην Ευρώπη. Εκεί που σήμερα έχει την πρωτοκαθεδρία η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΩΝ (μισό – σοσιαλιστική και μισό –οικολογική) που επιτρέπει την αθρόα και ανεξέλεγκτη μετανάστευση και επιβάλλει παντού πράσινες πολιτικές… θα προσπαθήσει να αλλάξουν οι προσανατολισμοί της οικονομίας. Π.χ. Τα χρήματα που έρχονται από την Ευρώπη στον τόπο μας, κατευθύνονται είτε σε αναπλάσεις (πλακοστρώσεις) είτε σε μηδενικού ρίσκου επιχειρηματίες (π.χ. μαρίνα). Δεν πάνε στην παραγωγή. Τώρα θα έχουμε επιχειρηματίες ανοικτού ρίσκου, που θα επενδύουν. (Δλδ. μην εκπλαγείτε να δείτε στην Καραθώνα ακόμα και Αμερικάνους με δυσμενέστερους για μας όρους ξεπουλήματος).
Πώς θα πετύχει αυτή την αλλαγή στην Ευρώπη;
Όλα δείχνουν ότι θα στηριχθεί σε υπερσυντηρητικά (όχι εθνικιστικά) κόμματα, αποκλείοντας κάθε συνεργασία με κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά σχήματα, που στήριζαν την πολιτική των «Δημοκρατικών», λες και ήταν παράρτημά τους.
Στην Ελλάδα, το φυσιολογικό θα είναι να στηρίξει τη διαδοχή του Μητσοτάκη με έναν πιο συντηρητικό πολιτικό στην ηγεσία της ΝΔ. Εάν αυτό δεν πετύχει, μην σας φανεί παράξενο η δημιουργία άλλου πολιτικού κόμματος στον ίδιο χώρο (κάτι παρόμοιο έγινε το 1950 με τη διάλυση του Λαϊκού Κόμματος και τη δημιουργία του Εθνικού Συναγερμού).
Με κανέναν τρόπο δεν θα επιτρέψει την «αλλαγή» με μια Κυβέρνηση Κεντροαριστεράς, την οποία τους συμφέρει να την έχουν διαλυμένη σε περισσότερα από τρία κόμματα.
Πάντως, μην έχετε αμφιβολίες… πολλοί, στην Ελλάδα, θα τρέξουν να γίνουν Τραμπικότεροι του Τραμπ… (Το ξεπούλημα είναι και αυτό μια εθνική παράδοση).
