Η χριστιανοσύνη τιμά την αναστήλωση των εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842 μ.Χ., που σηματοδότησε το τέλος της Εικονομαχίας, της θρησκευτικής και πολιτικής διαμάχης που διαίρεσε τους κατοίκους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε Εικονομάχους (ή Εικονοκλάστες) και Εικονολάτρες (ή Εικονόφιλους και Εικονόδουλους).
Στο Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ασίνης εορτάστηκε με κάθε λαμπρότητα η εορτή της αναστήλωσης των ιερών εικόνων ,Κυριακή 24 Μαρτίου 2024.
Μετά την Θεία Λειτουργία ακολούθησε η λιτάνευση των ιερών εικόνων πέριξ του Ναού. Την θεία λειτουργία τέλεσε ο εφημέριος του ναού π. Στυλιανός Λέκκας.
Η 24η Μαρτίου ήρθε φέτος 42 ημέρες πριν από το Πάσχα.Είναι η πρώτη Κυριακή των Νηστειών – ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η Κυριακή της Ορθοδοξίας ή Θρίαμβος της Ορθοδοξίας σε ανάμνηση της αναστήλωσης των εικόνων.
Η Σύνοδος του 843
Μετά τον θάνατο του τελευταίου εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου, ο μικρός γιος του Μιχαήλ Γ΄, με τη μητέρα του την αντιβασιλέα Θεοδώρα και τον Πατριάρχη Μεθόδιο Α΄, κάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 843 για να φέρει ειρήνη στην Εκκλησία.
Στο τέλος της πρώτης συνεδρίασης, όλοι έκαναν μια θριαμβευτική πομπή από το ναό της Παναγίας των Βλαχερνών στην Αγιά Σοφιά, επαναφέροντας τις εικόνες στον αυτοκρατορικό ναό. Αυτό συνέβη στις 11 Μαρτίου 843 (που εκείνο το έτος ήταν η πρώτη Κυριακή των Νηστειών).
Η Σύνοδος αυτή, όρισε να τελείται κάθε χρόνο πανηγυρική γιορτή στην επέτειο αυτής της ημέρας και την ονόμασε «Κυριακή της Ορθοδοξίας».
Η λειτουργία
Κατά τη λειτουργία αναγιγνώσκεται περικοπή από την προς Εβραίους επιστολής (ια’:24-26, και 32-40), όπου εκτίθενται οι αγώνες των αγίων ανδρών της Παλαιάς Διαθήκης υπέρ της πίστεως, καθώς επίσης και περικοπή από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (α’ 40 κ.έ.), όπου ιστορείται η κλήση του Φιλίππου και Ναθαναήλ που ομολόγησαν τον Ιησού Χριστό ως υιόν του Θεού «Ῥαββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».
Στην Ελλάδα, το Σύμβολο της Πίστεως απαγγέλλεται κανονικά από τους ιεροψάλτες στη Θεία Λειτουργία, αλλά την Κυριακή της Ορθοδοξίας απαγγέλλεται από ένα λαϊκό μέλος της εκκλησίας που είναι πολιτειακός αξιωματούχος. Πρόκειται περί τιμητικού προνομίου που προσφέρεται στον αρχηγό του κράτους, σε συνέχιση του ίδιου προνομίου που κατείχαν οι Αυτοκράτορες.
